پانیک اتک یا حمله هراس و هیپنوتیزم درمانی
تعریف پانیک اتک یا حمله هراس: پانیک (panic) بمعنای وحشت و هراس و یا ترس می باشد. اتک (attack) بمعنای حمله یا هجوم می باشد. بنابراین پانیک اتک بمعنی حمله هراس یا وحشت است. این حالت نوعی استرس و اضطراب بسیار شدید می باشد که در آن حالت به فرد احساس درماندگی و حتی احساس مرگ دست می دهد. این حالت معمولا” به صورت ناگهانی شروع می شود. معمولا” این حالت ممکن است پس از شنیدن یک خبر ناگوار و یا ناکامی در یک زمینه خاصی و شاید هم مصرف مواد مخدر و روانگردان و حتی با مصرف یک سیگار و غیره شروع شود. علایم پانیک اتک عبارتند از: استرس و اضطراب بسیار شدید، طپش قلب، درد در قفسه سینه، سرگیجه، حالت تهوع، تعریق، عرق کردن، بی حسی اندام،لرزش اندام، احساس خفگی و تنگی نفس، احساس مرگ،و غیره که با توجه به شخصیت افراد تجربه این علایم از فردی به فرد دیگر متفاوت است. این حمله می تواند از سالی یکبار تا روزی چند بار به فرد دست دهد.
علل پانیک اتک یا حمله هراس: اگر چه عواملی جز عوامل روانی نیز در بروز این اختلال دخالت دارند، با این حال بیشترین عامل بروز این نوع از اضطراب کشنده، زمینه افسردگی و خاطرات سرکوب شده و گذشته تلخ فرد می باشد که ممکن است با یک اتفاق ناراحت کننده هر چند ساده پدیدار شود.
پی آمد های پانیک اتک یا حمله هراس: طبیعی است که این اختلال زندگی شغلی و اجتماعی فرد را مختل می کند. بسیاری از اوقات اینگونه افراد حتی از مسافرتهای کوتاه مدت هم امتناع می نمایند و همیشه نگرانند که نکند این حمله به آنها دست دهد و نتوانند خود را به موقع به پزشک و یا درمانگاه برسانند.
درمان پانیک اتک یا حمله هراس: همانطور که گفته شد به اعتقاد من و با توجه به تجربیات بالینی با بیماران گوناگون ریشه این بیماری افسردگی است و درمان آن بوسیله مشاوره و روان
مطالب دیگران
علائم جسمی حمله هراس
لرزش – پرش عضلانی و احساس لرز کمر درد سردرد تنش و گرفتگی عضلانی تنگی نفس یا تندتند نفس کشیدن خستگی پذیری بیقراری و واکنش از جا پریدن سرخ شدگی یا رنگ پریدگی تعریق دست و پاهای سرد اسهال خشکی دهان تکرر ادرار گزگز دست و پا اشکال در بلع
نشانه های روانشناختی : احساس وحشت و سراسیمگی اشکال در تمرکز گوش به زنگی بی خوابی کاهش میل جنسی احساس گیر کردن لقمه در گلو حملات پانیک یک نوع پاسخ به شرایط استرس زا می باشد.
تفاوت آن با دیگر پاسخ های بدن نسبت به عوامل شروع کننده ی استرس تنها در شدت و علائم آن می باشد. حمله ی پانیک یک دوره ی احساس ترس شدید است که بطور موقت فعالیت های عادی فرد را مختل می سازد. شروع آن معمولاً ناگهانی و بدنبال یک عامل محیطی آزاردهنده یا دلهره آور است. نشانه ها شامل لرزش ، تنگی نفس ، تپش قلب ، درد سینه ، تعریق ، تهوع ، سرگیجه ، احساس سبکی در سر و احساس خفگی می باشد.
در هنگام حمله ی پانیک مقادیر زیادی آدرنالین در خون ترشح می شود. بسیاری از افراد که برای اولین بار دچار این حملات می گردند ،فکر می کنند که دچار حمله ی قلبی شده ، در حال از دست دادن عقل خود هستند و یا دارند می میرند. مبتلایان می گویند این حملات دلهره آورترین وقایع زندگی آنها بوده است. اگر این حملات بصورت مکرر و غیر منتظره اتفاق افتد بعنوان بیماری پانیک تلقی خواهد شد ، ولی حملات پانیک در جریان دیگر بیماریهای اضطرابی نیز اتفاق می افتد. بعنوان مثال کسانی که دچار فوبیا(ترس از مکانهای سربسته ، ارتفاع ، جاهای پرازدحام و … ) هستند ، ممکن است حملات پانیک را با قرار گرفتن در شرایط اضطراب آور تجربه کنند. مشخصه اصلی اختلال پانیک، وقوع خود به خود و غیره منتظره حملات پانیک است که شامل حملات و دوره های مجزای ترس شدید هستند.
فراوانی بروز حملات از چند نوبت در روز تا صرفا تعداد انگشت شماری حمله در یک سال فرق می کند. نخستین حمله پانیک اغلب کاملاً خود به خود است. اما گاه حمله های پانیک به دنبال آشفتگی، فعالیت بدنی، فعالیت جنسی یا آسیب هیجانی متوسطی روی می دهند.
وقتی حمله پانیک آغاز می شود، علایمش در عرض ده دقیقه به سرعت تشدید می شود. علایم روانی عمده این بیماری عبارتند از، ترس مفرط و احساس قریب الوقوع بودن مرگ و نابودی. بیمار غالباً نمی تواند علت ترس خود را بیان کند. ممکن است دچار اغتشاش شعور شود و در تمرکز اشکال پیدا کند.
برخی نشانه های جسمی حمله پانیک عبارت است از افزایش ضربان قلب، احساس تپش قلب، تنگی نفس و تعریق. بیمار اغلب می کوشد محلی را که در آن قرارگرفته است ترک کند تا از کسی کمک بگیرد. حمله عموماً بیست دقیقه و ندرتاً بیش از یک ساعت طول می کشد. بیمار ممکن است در حین حمله دچار مسخ شخصیت (depersonalization)یا مسخ واقعیت (derealization) شود.
علایم حمله پانیک ممکن است سریع یا به تدریج برطرف شود. گاه بیمار در فاصله حملات از ترس اینکه حمله دیگری به سراغش بیاید، دچار اضطراب انتظار می گردد. نگرانی جسمی از مرگ به دلیل مشکل قلبی یا تنفسی ممکن است کانون اصلی توجه بیمار در حین حلمه پانیک باشد. گاه بیمار فکر می کند تپش قلب و درد قفسه سینه اش نشانه آن است که دارد می میرد. حدود 20% از بیماران در حین حمله دچار حلمه های سنکوپ می شوند. این بیماران افراد جوان 20 تا 30 ساله هستند که به بخش اورزانس مراجعه می کنند و با اینکه از نظر جسمی سالم اند، اصرار می کنند که دچار حمله قلبی شده اند و دارند می میرند.
اختلال پانیک اغلب با آگورافوبیا (گذرهراسی) همراه است. در آگورافوبیا، بیمار از هر موقعیتی که در آن دست یابی به کمک مشکل باشد، سرسختانه اجتناب می کند. آنها دوست دارند در اماکنی مثل خیابان های شلوغ، مغازه های پرازدحام، فضاهای سربسته (مانند زیرپل و آسانسور) و وسایل نقلیه در بسته (مانند مترو، اتوبوس یا هواپیما) یکی از دوستان یا اعضای خانواده همراهیشان کنند. میانگین سنی تظاهر این اختلال 25 سالگی است .